Hükümetin bir takım gereksiz müdahalelerde bulunması ülke halkının çoğunu rehavet ve atalete iter. Halkın şevk ve gayretini engeller. Toplumların yaşam nedenlerinden olan bireylerin girişim gücünü zayıflatır ve genel harcamaların beyhude artmasına neden olur.
Benzin vardı, şeker vardı, şerbet yapıp biz mi içtik?
İnsanlar hükümetten korktuğu zaman, zorbalık; hükümet insanlardan korktuğu zaman, özgürlük vardır.
Bu Hükümet Olmasa…
Bir gün Lamartine’nin de bulunduğu bir toplantıda o zamanki Fransız hükümetinin bir takım gülünç icraatından söz ediliyormuş, büyük şair nihayet hükümeti şöyle savunmuş:
– Eğer böyle bir hükümet olmazsa, bu memlekette hiç kimsenin yüzü gülmez!
Toplumun bütün isteklerini karşılayabilecek tek hükümet biçimi, bütün halkın yönetime katıldığı hükümettir; en küçük kamu görevine olsun katılım yararlıdır; her alandaki katılma, toplumun genel gelişme düzeyinin elverdiği ölçüde geniş olmalıdır. Bir tek küçük kentten daha büyük bir toplumda, kamu işlerine herkes kişi olarak katılamayacağı için, bundan mükemmel bir hükümetin ideal türünün temsili hükümet olacağı sonucu çıkmaktadır.
Devlet, insanoğlunun tüm sorunlarına çözümler öneriyor; ticareti geliştireceğini, tarım ve sanayiyi kalkındıracağını, sanatı geliştireceğini, yoksulluğu ortadan kaldıracağını vadediyor. Bütün bunları gerçekleştirmek için, hükümetlerin istediği sadece yeni bazı kurumlar oluşturmak ve birkaç yeni bürokrata ödeme yapmak!…